Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Σ΄ένα ισόγειο καταγώγιο , μέσα σε καπνούς και σε κυψέλες ,έγινε χτες το πρωί η συνάντηση των μελοblogers στον Μαραθώνα .
Mαζευτήκαμε γύρω στα οχτώ άτομα , (όσοι μπόρεσαν να έρθουν) πολύ από μας για πρώτη φορά , ενώ είχαμε και τηλεφωνική επαφή με την Μαγνησία .

Μιλήσαμε για πολλά πράγματα γύρω από την μέλισσα , από το απολέπισμα των κηρήθρων μέχρι την βασιλοτροφία και τον εγκλεισμό τεσσάρων βασιλισσών σε πλαίσιο με βασιλοδιάφραγμα .
Μιλάμε για ¨ υψηλού¨ επιπέδου συγκέντρωση μέχρι που ανάψαμε την φωτιά και άρχισαν να βγαίνουν οι μεζέδες , οπότε και μίλησε το DNA μας .
Χωρίς αστεία τώρα , βρέθηκα με ανθρώπους που παρακολουθώ και συνομιλώ πολύ συχνά και είχα την ευκαιρία να τους κοιτάξω στα μάτια και να τους σφίξω το χέρι .
Η προσωπική επαφή είναι κάτι απαραίτητο για μένα και ολοκληρώνει την εικόνα που έχω για κάποιον.
Χωρίς υπερβολές , ήμασταν όλοι (για τα δικά μου μέτρα) ένας κι ένας . (σας μπερδεύω ? )


Λόγο του βροχερού καιρού ,ανάψαμε φωτιά μπροστά στην πόρτα της αποθήκης ,κάτω από ένα αυτοσχέδιο υπόστεγο με αποτέλεσμα ο καπνός και η τσίκνα να μπαίνει στο χώρο που καθόμασταν , ευτυχώς όταν κάτσαμε η φωτιά είχε τελειώσει το έργο της.




Είχαμε στην παρέα μας και μια γλυκιά , θηλυκή παρουσία , ίσως την νεότερη κοπέλα που συμμετείχε ποτέ σε μελισσοκομική συνάντηση , την 3μηνη διδα Αρχοντάκη .


Εύχομαι την επόμενη φορά να είμαστε όλοι καλά , να είμαστε ακόμα περισσότεροι και σε μια ταβέρνα .



Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

ΨΕΥΤΟΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ

Σήμερα το πρωί , μόλις είδα πως ο ήλιος έχει κέφια , επισκέφτηκα τα μελισσάκια που έχω στο Καλέτζι , στο Μαραθώνα . Η αλήθεια είναι πως είχα μια αγωνία και ήθελα μόλις μπορέσω να τα επισκεφτώ , όχι τόσο για να τα επιθεωρήσω όσο για να δω αν παίρνουν από το ζαχαροζήμαρο, που ΝΑΙ, είχα φτιάξει μόνος μου.


Είπα φέτος να μαγειρέψω εγώ για τα κορίτσια μου και δεν ντρέπομαι να το κρύψω . . . . έγινε το έλα να δεις. Ξεκίνησα αγοράζοντας την ζάχαρη σε τσουβάλια των 25 κιλών και τρίβοντάς την με τον μύλο ,ώστε να γίνει άχνη . Ως εδώ μια χαρά .
Επειδή δεν έχω μίξερ μεγάλο , πίστεψα ότι ίσως τα καταφέρω με τον αναδευτήρα για το χρώμα που όλοι έχουμε , το μίγμα από ζάχαρη και μέλι όμως είχε άλλη γνώμη και δεν γύριζε με τίποτα.
Το βγάζω λοιπόν έξω από το καζάνι που το είχα , το βάζω σε ένα καθαρό νοβοπάν και αρχίζω να το ανακατεύω σαν να κάνω λάσπη με αμμοχάλικο και ταυτόχρονα να το ζυμώνω όπως είχα δει την γιαγιά όταν έφτιαχνε ψωμάκι .
Μου έφυγε η ψυχή και μου πόνεσαν τα μπράτσα , αφήστε που τώρα είχα την αγωνία αν το είχα ανακατέψει σωστά , ώστε να μην το απορρίψουν τα κορίτσια.

Τώρα . . ή καλά κορίτσια έχω και δεν με στεναχωρούν ή τους άρεσε αυτό που τους ετοίμασα γιατί δεν άφησαν τίποτα τα χρυσά μου , παντός εγώ την επόμενη φορά θα πάω στον φίλο τον Βασίλη που έχει φούρνο στον Μαραθώνα για να φτιάξουμε το ζαχαροζύμαρο.

Λόγο της ψευτοεπιθεώρησης είχα και την φωτογραφική μαζί και ορίστε και φρέσκιες φωτό.
Η τετραώροφη κυψέλη είναι η αγαπημένη μου . . αποθήκη , κι ένα τεσσαράκι έτοιμο για τον χειμώνα και φαγανό

και γόνος με μέλι



Όσον αφορά την συνάντηση , πάμε καλά , τουλάχιστον πέντε από εμάς θα βρεθούμε το Σάββατο .Αν κάποιος το σκέφτετε , να σταματήσει και να έρθει .
Πάρτε με μόνο κανά τλφν ή στείλτε μνμ (που λεν κι νεολαίοι) για να ξέρω τι να ψωνίσω . Στις 10:00 ανάβω φωτιά .



Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΣΚΥΛΑΚΙΑ

Έχω ένα παππού ρε παιδία που έχει από χρόνια τρέλα με τα σκυλάκια και ειδικά τα λαγόσκυλα ράτσας Μπιγκλ .
Επειδή τα χρόνια του όμως πέρασαν και τα κουράγια λιγοστεύουν έχει κρατήσει ένα ζευγάρι σκυλάκια και πουλάει τις γέννες .



Αν ενδιαφέρετε κάποιος για τα σκυλάκια αυτά που είναι περίπου τεσσάρων μηνών ας μιλήσει με τον παππού στο τηλέφωνο 22940 76817.

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

«ΚΡΕΜΑΣΤΡΑ» ΠΛΑΙΣΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΚΗΡΟΣΚΟΡΟΥ

Πέρσι το φθινόπωρο , για να προστατέψω τις κηρήθρες μου από τον μπαμπέση κηρόσκορο (χωρίς την χρήση φαρμάκων) , τις κατέψυξα για μία – δύο ημέρες και μετά τις έβαλα σε πατώματα , τυλιγμένες ερμητικά με σελοφάν.
Την άνοιξη ο άμοιρος , όταν πήγα να πάρω πλαίσια , ανακάλυψα πως στο 20% των προστατευμένων πλαισίων μου έκανε τρελό πάρτι ο κηρόσκορος με παιδιά και εγγόνια . Κάποια μακακία θα έκανα .
Απογοητεύτηκα και τσαντίστηκα αλλά αποφάσισα πως εδώ έχουμε πια ανοίξει πόλεμο , εγώ κι αυτός .
Σε ένα Τουρκικό blog ( πραγματικά λυπάμαι που δεν θυμάμαι πιο ) (help my if you can Ilhami Uyar ) είδα φωτογραφίες μιας κατασκευής , μάλλον αποθήκευσης κηρηθρών, που μου άρεσε και την αντέγραψα για να την δοκιμάσω.
Νατην λοιπόν

Κανονικά χωράει και άλλη μια σειρά κηρηθρών πιο πάνω .
Αυτό που μου άρεσε και ασχολήθηκα ήταν ότι θα μπορώ να έχω μεταξύ των κηρηθρών όσο κενό επιθυμώ έτσι ώστε μεταξύ τους να κυκλοφορά αέρας και φως πράγματα ανεπιθύμητα στον κηρόσκορο .
Η απόσταση καθ ύψος είναι τόση – όση χρειάζεται ώστε να μπει και να βγει το πλαίσιο από την κατασκευή με ασφάλεια . Το μήκος είναι 2,5 μέτρα και είναι φτιαγμένο από στραντζαριστό γαλβανιζε 38 Χ 38 mm


Επειδή το πάω και περά – δώθε , έβαλα και ρόδες.


Κάθε σειρά χωρά περίπου 50 πλαίσια , αυτό που βλέπετε δηλαδή χωρά 15 πατώματα।



Η κατασκευή είναι πειραματική , τα πλαίσια είναι στην θέση αυτή σχεδόν δύο μήνες και πάμε καλά . Το πρόβλημα που βλέπω είναι αυτό του χώρου εναπόθεσης της γιατί πρέπει να προστατεύονται οι κηρήθρες και από την σκόνη και τα τυχόν άλλα έντομα , έχω σκεφτεί μια κατασκευή σαν υπόστεγο ανοιχτό τριγύρω για το φως αλλά ταυτόχρονα κλειστό με διάφανο πλαστικό.

Εδώ λοιπόν θέλω τις γνώμες σας , παρακαλώ μηνύστεμε .

Ο χώρος που φαίνετε στις φωτογραφίες είναι το μελισσοκομικό μου εργαστήριο (και όχι μόνο) στον Μαραθώνα ,προηγούμενες φορές έχει χωρέσει και είκοσι άτομα σε τραπέζι με καρέκλα , πιάτο , πιρούνι (πλαστικά) και ποτήρι .
Τι λέτε , μαζευόμαστε ένα Σάββατο να γνωριστούμε ,να μελισσοκουβεντιάσουμε (θα υπάρχει θέμα γύρω – γύρω ) να ψιλοφάμε και να πιούμε ένα κρασί ?
Μπορούμε βέβαια να συναντηθούμε και σε μια ταβέρνα ( λέω ARGENTINA) ή και οπουδήποτε αλλού φτάνει να βρεθούμε., παρακαλώ ξανά μηνύστεμε


Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 23 ΧΡΟΝΙΑ

Καλοί μου φίλοι μελισσοκόμοι , γεια σας .

Τελευταία λόγο υποχρεώσεων έχω μια μικρή αποχή από την παρέα μας (από αναρτήσεις) αλλά όποτε μπορώ σας διαβάζω και ενημερώνομαι για τα επιτεύγματα σας.

Χτες, σε μια ταβερνούλα στην Πάχη Μεγάρων και μετά από μία σεμνή τελετή προς ¨τιμή¨ μας λίγο πιο μακριά , μαζευτήκαμε μια ομάδα ανθρώπων μετά από 23 χρόνια.

Πριν 23 χρόνια , παιδιά 16-17 χρονών τότε, ξεκινούσαμε μέσα από μια σχολή . Στην σχολή αυτή θητεύαμε για περίπου τρία χρόνια και μετά σκορπιστήκαμε .
Προλάβαμε να γνωριστούμε μεταξύ μας καλά και κρατήσαμε δεσμούς κάνοντας κουμπαριές , κανά δύο έγιναν μπατζανάκηδες και κανα δύο ακόμα γαμπροί και κουνιάδοι .
Ήμασταν παιδιά αμούστακα και βρεθήκαμε με μουσάκια , κοιλίτσες και καραφλίτσες , γυναίκες και παιδιά κοντά στα σαράντα μας . Η χαρά μας ήταν μεγάλη που ξαναβρεθήκαμε και σαν γνήσιοι Έλληνες πήγαμε για ένα κρασάκι .
Φαντάζεστε τι έγινε μεταξύ κρασιού , χταποδιού , γαρίδας και καλαμαριού ?

Στο τέλος είχαμε και αναμνηστική φωτογραφία , ανταλλαγή τηλεφώνων και υποσχέσεων να μην ξαναχαθούμε.

Το γνωστοποιώ γιατί το χάρηκα πολύ και ίσως κάποιοι από τους φίλους μου αυτούς, μπουν στο blog και θέλω να το δουν αναρτημένο .







Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

ΛΥΠΑΜΑΙ

Εύχομαι από την καρδιά μου ο Θεός να χωρέσει στην αγκαλιά του τα παλικάρια που χάθηκαν προχτες με το ελικόπτερο του Στρατού Ξηράς στην Κυμη, και να δίνει κουράγιο στις οικογένειές τους ।