Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Kαλή Χρονιά με πολλά μέλια

Εύχομαι κι εγώ με την σειρά μου Καλή Χρονιά και τον νέο χρόνο να έχουμε όλοι την υγειά μας και κάθε σχέδιο μας να έχει επιτυχία .
Την φωτό την έκλεψα απο τον Κωστα τον Λένη, ας με συγχωρέσει .
Παλαιότερα είχα αναφερθεί σε μια ¨κρεμάστρα¨ πλαισίων που είχα αντιγράψει από έναν γείτονά μας, προκειμένου να μην καταψύξω ή να βάλω φάρμακα στις κερήθρες για να διατηρηθούν . Η κατασκευή αυτή είχε πολύ επιτυχία για μένα (παρά τα όσα άκουσα) και φέτος που οι ¨κρεμάστρες ¨έγιναν περισσότερες , απέκτησαν και το δικό τους διαμέρισμα στον εξωτερικό χώρο του εργαστηρίου .


Ο χώρος αυτός έχει στέγη από ελλενίτ και στα πλαϊνά του έχω βάλει το πλαστικό πανί σκίασης που βάζουμε και στου χώρους στάθμευσης , για τις υγρασίες όμως , το έχω όλο τυλίξει με νάιλον σαν αυτό που βάζουνε στα θερμοκήπια ,που αφαιρείτε και εύκολα। Μια φτηνή κατασκευή ( που θέλει χώρο ) σωτήρια για μένα.







Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Έχω υλικό

Κοντεύουν Χριστούγεννα (θα σας το παν κι άλλοι) και η απραξία στον μελισσοκομικό στίβο αυτόν τον καιρό από την μια, ο ερχομός του νέου έτους από την άλλη , μας γεμίζουν σκέψεις και μας κάνουν να καταστρώνουμε σχέδια για την νέα χρονιά.
Τι κατάφερα φέτος ? που έκανα λάθος ? αυτό το πέτυχα ! ! από Μάρτη θα κάνω αυτό ! ! Αυτά γυρνούν μέσα στο κεφάλι μου και γνωρίζω πως δεν είμαι ο μόνος .
Το 2009 ωρίμασα ακόμα λίγο σαν άνθρωπος , μελισσοκόμος , μπαμπάς κλπ .
Μελισσοκομικά μεγάλωσε το κοπάδι και έβγαλα φέτος πέντε ειδών μέλι (πρώτη φορά ) , τα έβγαλα και φωτογραφία τα τέσσερα (λείπει το ρείκι) και καμαρώνω .




Προσπάθησα να κάνω και εφέ σαν τον Κ. Κουτσούκο αλλά . . . . δεν.


Και ταμπέλα έ , δεν μασάω , χειροποίητη στον Η/Υ


Έκανα και ψώνια , πήρα επιτέλους καινούριο μελιτοεξαγωγέα



Αφού έψαχνα – έψαχνα , είχα ειδοποιήσει και φίλους (Βόλο, Αθήνα, Τρίπολη )να έχουν τον νου τους για κανένα μεταχειρισμένο , βρήκα παιδιά καινούριο εξάρι με κίνηση δεξιά – αριστερά μόνος του, κομπλέ 1000 ευρωπαϊκά νομίσματα στην . . . Κατερίνη .
www.melissoefodia.gr το site του ανθρώπου , πολύ καλό παιδί και στέλνει με αντικαταβολή . Πηγαίνοντας στο Πολύκαστρο , σταματάω , βλέπω το μηχάνημα , φορτώνω , τρυγώ πεύκο και ρείκι με αυτό.
Ε ? συγκρίνονται? 190 πλαίσια σε τρεις ώρες και κάτι, με καφέ και κουβέντα δύο 40ρηδες χαλαρά












Στην έκθεση μελιού πήγα και το ευχαριστήθηκα πολύ παιδιά . Πρώτα απ’ όλα γνώρισα τους περισσότερους από εσάς που τόσο καιρό μιλάμε ηλεκτρονικά ή τηλεφωνικά και δεν είχαμε γνωριστεί , γνώρισα τον Σπ .Σφύκα , τον Ανέστη από το Γόνιμο , τον Άνθιμο , τον Αλέξανδρο , τον Γιάννη, τον Χρήστο, τον Σαράντο και τον φίλο του τον δάσκαλο , τον Γιώργο τον Τρικαλινό, τον Παντελή, τον Ιχνηλάτη και πόσους ακόμα φίλους.
Είχε και πολύ καλές ομιλίες με εξέχουσα εκείνη του δικού μας του Σπύρου του Σκαρέα .
¨Εχω κι άλλα , αλλά αργότερα για να έχω κάτι να πώ, προς το παρόν

Καλά Χριστούγεννα φίλοι με υγεία και ευτυχία , προσωπική και οικογενειακή.
Προσοχή στα Τέμπη για όσους ταξιδέψετε προς τα εκεί , θα έχει μεγάλη ταλαιπωρία








Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

AΛΛAΓΗ e-mail KAI OΡΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

Τελευταία ,και για λόγους διάφορους , έχω αποστασιοποιηθεί λίγο και δεν συμμετέχω με αναρτήσεις στην παρέα μας ενώ μετέχω με την μορφή σχολίων .
Πολλοί φίλοι μου τηλεφωνούν και ρωτούν γιατί δεν απαντώ στα e-mails τους . Η απάντηση είναι ότι δεν μπορώ να μπω στον παλιό μου λογαριασμό, δεν ξέρω γιατί, από τότε που αναβαθμίστηκε το IN.GR .
Για τον λόγο αυτό σας γνωρίζω τον άλλο μου λογαριασμό e-mail που είχε κάποτε φτιάξει για μένα ο φίλος μου ο Θωμάς από τον Βόλο . lftheriou@yahoo.gr

Χτες το βράδυ μιλούσαμε με τον Σπύρο τον Σφήκα στο facebook και ψάχναμε το πώς να βρεθούμε , όσοι μπορέσουμε , τον Δεκέμβρη στο Ειρήνης και Φιλίας .
Για α α να σκεφτούμε όλοι σημείο και μέρα συνάντησης , πιστεύω πως οι Αττικό- Βοιωτοί θα δεχτούμε ότι μας υποδείξουν αυτοί που θα έρθουν από μακριά φτάνει να βρούμε κι ένα μεγάλο μεζεδοπωλείο εκεί κοντά ।

Υ।Γ. Σημείο εννοώ μια γωνία η ένα περίπτερο μέσα στην έκθεση.

Ας το σκεφτόμαστε σιγά – σιγά , κάθε πρόταση στο τραπέζι .

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Ξανά τα ίδια . . . .

Μέσα από την ενασχόληση μου με τα μελισσάκια έχω γνωρίσει πολύ κόσμο , κι επειδή κι εγώ είμαι κοινωνικός άνθρωπος έχω κρατήσει πολλές από αυτές.

Μια τέτοια γνωριμία έγινε πέρσι κι αφορμή ήταν η κλοπή των τριών από τα τέσσερα μελίσσια του Κώστα . Χτες το βράδυ με πήρε τηλέφωνο και μου είπε το παιδί πως έπεσε θύμα κλοπής ξανά.

Το πρώτο από τα λίγα που μπορώ να κάνω για αυτόν είναι να του δώσω λίγο χώρο στο ιστολόγιο μου να πει αυτό που θέλει , σε όλους εμάς.

Για διαβάστε τον λοιπόν :



Όταν ο μελισσοκόμος, εκτός των εχθρών των μελισσών, έχει να αντινετωπίσει ακόμη έναν πολύ χειρότερο............ Τον άνθρωπο.

Σήμερα, καθώς πέρναγα φώτα στην βεράντα μου, έριξα την συνηθισμένη καθημερινή μου ματιά προς τα 8 μελισσάκια μου, μιας και απο την προηγούμενη κλοπή που είχα βιώσει τα είχα φέρει σε οπτική επαφή με το σπίτι μου και σε απόσταση περιπάτου 3 λεπτών, στην Καλλιτεχνούπολη Ραφήνας.
Η πρώτη μου αντίδραση στο οτι κατάφερα να δω μόνο ένα, ήταν να πάρω και τα κυάλια μου διότι δεν πίστευα στα μάτια μου.
Το αίσθημα μου μετά απο την επιβεβαίωση της πρώτης ματιάς, δεν περιγράφεται με λόγια.
Μόνο σε εφιάλτες το έχω ζήσει.......
Αυτό που σου αφήνει στο τέλος βέβαια μπορώ εύκολα να το περιγράψω. Σφίξιμο στο στομάχι και πικρίλα στο στόμα, που θα διαρκέσει για πολύ καιρό ακόμη.
Μου είχαν κλέψει τελικά τα 7 απο τα 8, με χειρουργικές και πολύ προσεκτικές κινήσεις μιας και βρήκα με τέλεια συμμετρία όλα τα φελιζόλ μπροστά στις παλέτες που είχα επάνω τις κυψέλες μου.
Η κλοπή μάλλον έγινε Σαββατόβραδο προς Κυριακή 20 του Σεπτέμβρη..

Δηλαδή υπάρχει μελισσοκόμος που θα μπορούσε να κάνει τέτοια ενέργεια?
Διοτι μην με ρωτήσετε, πως ξέρεις αν είναι μελισσοκόμος ή όχι?
Τα μελισσάκια δεν είναι ούτε χελώνες, αλλά ούτε γατάκια και σκυλάκια να τα κουμαντάρεις, όντας ανίδεος.

Πόσο ζώο και ρηχότατος πρέπει να είναι κάποιος που γνωρίζει την αγάπη που έχει ένας μελισσοκόμος για τα μελισσάκια του, ώστε να του τα αφαιρέσει?

Εμένα πλέον μέσα σε 1-1/2 χρόνο ενασχόλησης με την μελισσοκομία, μου έχουν κλέψει συνολικά 10 μελισσοσμήνη.
Ολοι με ρωτούν τι θα κάνω?
Αν θα τα παρατήσω?
Ποτέ, γιατί αυτό που δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.

Αν οποισδήποτε απο τους πολλούς ευσυνείδητους συναδέλφους ποτέ έλθει σε επαφή είτε με τις πυροσφραγισμένες κυψέλες μου είτε με τα πυροσφραγισμένα πλαίσιά μου (συνολικά 90 αφού μου πήραν και 2 διόροφες), σας παρακαλώ να με ενημερώσει άμεσα.
Οι κυψέλες μου είχαν όλες χρώμα άσπρο με πράσινα νούμερα και στο μέρος που είχα κτυπήσει την πυροσφραγίδα πάνω απο τις εισόδους είχα βάψει με πράσινο χρώμα.
Ο μελισσοκομικός μου κωδικός είναι EL902/336, το όνομά μου είναι Κώστας Ιωάννου και το τηλέφωνό μου είναι το 6936-584576.
Ηδη έχω κάνει μήνυση στην Ασφάλεια για την κλοπή (δεν περιμένω και πολλά απο αυτή την κίνηση βέβαια) και περιμένω την συνδρομή κάποιων απο τους συναδέφους μας μήπως και μπορέσω ποτέ να συναντηθώ με αυτά τα ανθρωπόμορφα, γιατί τους επιφυλάσσω μια σούπερ έκπληξη.....

Φιλικά και συντροφικά......

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

MEΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΜΕ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ

Τα μελισσάκια μου, από τις 3 του Σεπτέμβρη , βρίσκονται στα πεύκα . Σε τηλεφωνική επαφή με τον φίλο μελισσοκόμο Κώστα Δ. μαθαίνω πως είναι κι αυτός στην ίδια περιοχή και αποφασίζουμε να τα επισκεφτούμε από κοινού .
Μια και δυό λοιπόν ξεκινάμε και πάμε, το σχέδιο ήταν να επιθεωρήσουμε πρώτα τα δικά του και μετά τα δικά μου. Μόλις φτάνουμε στα δικά του βλέπουμε από μακριά , κόσμο στα διπλανά από αυτόν μελίσσια.
Όπα λέω θα έχουμε κουβέντες μελισσοκομικές , πράγματι φτάνοντας κοντά αρχίζουμε : Γεια
Γεια σας παιδιά
Από την περιοχή είστε ?
Όχι , εσείς ?
Και σιγά σιγά γνωρίζουμε τρεις πολύ ωραίους ανθρώπους από την Σαλαμίνα, τον κυρ Αντώνη , τον Γιώργο και τον Χρήστο. Ο κυρ Αντώνης μάλιστα ήταν υπέροχος , πρόεδρος του ενός μελισσοκομικού συλλόγου της Σαλαμίνας , 23 χρόνια μελισσοκόμος , και ανοιχτό βιβλίο για ότι ρωτούσα .
Ο κυρ Αντώνης κι ο Γιώργος

Ο κυρ Αντώνη με την πρώτη πλαστικής βάσης κερήθρα που βλέπω κτισμένη।


Και οι παραξενιές των μελισσών , αφού υπήρχε φύλλο κερήθρας στο πλαίσιο αυτές , όχι ήθελαν να κτίσουν αλλιώς ।



Όπως βλέπετε ο κυρ Αντώνης χρησιμοποιεί οχτάρες κυψέλες , άλλο θέμα μακράς κουβέντας ! ! Και μια επίδειξη ομιχλοποιητή θυμώλης .


Να και ο κυρ. . . Κώστας με μια γλώσσα νααα

Και δεν τελείωσα , όταν πήγαμε στα δικά μου μελίσσια , τσάαακ , ένα φορτηγό με έδρα Θήβα
Γεια
Γεια σου ρε παλικάρι
Από Θήβα ? τον Καλαμιώτη τον ξέρεις ?
Φίλος του Bill ο Στέλιος και πολύ καλό παιδί , και στην καρότσα του φορτηγού κάτι άξιο προσοχής .



Και τέλος ο Στέλιος με δύο τύπους που είχαν σκοπό να κάνουν επιθεώρηση στα μελίσσια τους σήμερα .





Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

ΟΧΙ ΘΑ ΤΗΝ ΓΛΥΤΩΝΑΜΕ ! ! !

Φίλοι μου θα τα πω στα γρήγορα, δεν έχω όρεξη για πολλά λόγια τώρα
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Εκεί που είχαμε μια φωτιά υπό έλεγχο στο Σέσι Γραμματικού (περιέργως 500 μέτρα από την οριοθετημένη περιοχή κατασκευής του ΧΥΤΑ) βρεθήκαμε να καίγεται η Παλλήνη , η Πεντέλη ,και ο Αγ .Στέφανος ,25 χλμ μακριά .
Τρομερή καταστροφή παιδιά , όμοια με αυτή που είδα στην Πελοπόννησο , μόνο που τώρα την ένιωσα στο πετσί μου .
Δόξα τον Θεό δεν είχαμε χειρότερα.
Τα παιδιά της πυροσβεστικής έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν , και το λένε όλοι αυτό , όμως εμείς οι Έλληνες ενώ έχουμε ήρωες δεν έχουμε καλό συντονισμό.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Έγινε μεγάλη καταστροφή στην χλωρίδα και πανίδα της περιοχής . Προσωπικά δεν έχασα μελισσάκια αλλά μόνο λίγες ελιές.
Φίλοι και μη μελισσοκόμοι έχασαν αρκετά μελίσσια στα βουνά του Γραμματικού, στο Διόνυσο και το Ντράφι.
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Eνα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους τους φίλους μελισσοκόμους από κάθε μεριά της Ελλάδας που με πήραν τηλέφωνο για να ρωτήσουν πως τα πήγα αλλά και στα παιδιά που κατοικούν κοντά μου και προσφέρθηκαν να με βοηθήσουν, αν τελικά χρειαζόταν να μεταφέρω τις κυψέλες μου.
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
Κακός δεν πιστεύω πως είμαι , αντίθετα είμαι πάντα καλοπροαίρετος , αλλά κοιτάξτε ρε παιδιά την φωτογραφία που μου έστειλε φίλος μελισσοκόμος από το Γραμματικό .


Δεν φαίνεται ίσως καθαρά αλλά δείχνει όλο τον τόπο καμένο και τα μηχανήματα του κατασκευαστή του ΧΥΤΑ φρουρούμενα από την πυροσβεστική.

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

ΝΥΧΤΟΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΑ

Μετά από παραμονή δύο σχεδόν μηνών στα έλατα, βρήκα επιτέλους την ευκαιρία να μεταφέρω τα μελισσάκια στα πάτρια εδάφη . Εδώ θα βρουν γύρες και θα προετοιμαστούν για τα πεύκα .
Τα τελευταία τα μετέφερα προχτές το βράδυ και θέλω να σας δείξω κάτι που έφτιαξα και αποδείχτηκε πολύ λειτουργικό . Στο τρέιλερ που έχω , έχω φτιάξει κάτι σαν καβαλέτο για να μεταφέρω και τις γαλβανιζέ βέργες για τις βάσεις που χρησιμοποιώ . Εκεί λοιπόν στερέωσα με δαγκάνες – κροκοδειλάκια , φώτα που συνδέονται με την μπαταρία του αυτοκινήτου και κάνουν την νύχτα – μέρα . Έτσι , βλέπω που πατάω , αλλά βλέπω και μερικά μέτρα παραπέρα που είναι χρήσιμο όταν είσαι στην ερημιά.






Τα φώτα ρυθμίζονται πάνω-κάτω αλλά και δεξιά – αριστερά ώστε να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα και χωρίς μόνιμη βάση επί του τρέιλερ που ίσως εμπόδιζε τις άλλες χρήσεις του.



Θυμάστε που ζητούσα πληροφορίες για την συνδεσμολογία των φώτων του τρέιλερ ? Μου απαντήσατε πάρα πολλοί και σας ευχαριστώ πολύ αλλά είμαι λίγο σκράπας στα ηλεκτρικά, έτσι μετά από παίδεμα δύο ημερών πήγα και αγόρασα έτοιμα φώτα για τρέιλερ και τελείωσε η περιπέτεια μου . Όταν βρω χρόνο θα τα στερεώσω πιο σωστά από αυτό που βλέπετε.


Στα έλατα που ήμουν , είδα ένα μελισσοκομείο πολύ όμορφα στημένο,


Όταν κατέβηκα πιο κάτω, είδα κι αυτό

Όχι , πίσω από το θηρίο


Δίπλα στην λεωφόρο και στα σκουπίδια , τι μέλι θα βγει ? Κώστα (Κουτσούκο) και Θανάση (Βολιώτη) , δεν κάνω τον έξυπνο αλλά . . . . .
ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Tρύγος στα έλατα

Όπως έχω αναφέρει ξανά, σας διαβάζω ,σχολιάζω αλλά μου είναι δύσκολο τις λίγες ώρες που είμαι στο σπίτι να κάτσω στον υπολογιστή περισσότερο από μισή ώρα για να φτιάξω μιαν ανάρτηση.
Σήμερα έχω και ρεπό και υλικό για να σας πω τα νέα μου.
Τρύγησα προ ημερών τα μελίσσια που έχω στα έλατα και πήρα αρκετό μέλι για τα δεδομένα μου, όπως διαβάζω βέβαια όσοι ασχολήθηκαν με το έλατο , όλοι το ίδιο κάναμε και χαίρομαι για αυτό.





Ήταν τέτοια η μελιτοέκκριση που αν δεν είχαν πλαίσια έκτιζαν και στα καπάκια.


Το θυμάρι και ο ευκάλυπτος έδωσαν μεν αλλά λίγα πράγματα σε σχέση με τον έλατο।

Και προχτές Κυριακή εμφιαλώσαμε και το τελευταίο κρασάκι που είχε μείνει στα βαρέλια,
Αργότερα διαπίστωσα πως δεν πήρα φωτό από την εμφιάλωση αλλά μονο από τον μεζέ που ακολούθησε



Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Λυπάμαι

Ένα απόγευμα πριν 3-4 ημέρες , γύρισα στο σπίτι μου από τα μελίσσια , με την μηχανή γεμάτη φωτογραφίες προς ανάρτηση και την «ανάγκη» να επικοινωνήσω μαζί σας , μοιραζόμενος εμπειρίες και εντυπώσεις.
Μπαίνοντας λοιπόν είδα πως οι αναρτήσεις σας και το κλίμα γενικά ήταν πένθιμο । । ।Ο κυρ Νίκος δεν ήταν στην παρέα μας ।

Λυπάμαι πολύ και εύχομαι στην σύζυγο και στα κορίτσια του κουράγιο , υπομονή και να ναι γερές αυτές και να τον θυμούνται.
Εκείνο το απόγευμα μου κόπηκε η όρεξη για αναρτήσεις κλπ. Δεν ήξερα προσωπικά τον κυρ Νίκο , τον γνώριζα όπως οι πιο πολύ από μας μέσα από τις αναρτήσεις του ή τα σχόλια του και τον θεωρούσα ξεχωριστό, όπως ξεχωριστούς και μοναδικούς θεωρώ πολλούς από εσάς που συχνά πυκνά συζητούμε ηλεκτρονικά χωρίς να έχουμε γνωριστεί ποτέ .
Λυπάμαι . .
Πήρα φωτογραφίες από ευκαλύπτους ανθισμένους και θυμάρια μυροβόλα και «πλαισιώσεις» κερηθρών και θα τα παραθέσω ασχολίαστα .










Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Το μελίσσι του φρεατίου

Αν πω ότι η ενασχόληση μας με την μελισσοκομία δεν σταματά ποτέ να μας εκπλήσσει ,δεν θα πω κάτι καινούργιο , ε?
Αν πω πως όσο μεγαλώνουμε εκτιμούμε και σεβόμαστε το μεγαλείο της φύσης ? πάλι όχι , ε? Τότε δεν μπορώ να πω με λόγια τα συναισθήματα που νιώθω όταν αντικρίζω τις εικόνες που παραθέτω πιο κάτω.
Πριν καναδυό μέρες με καλεί ο φίλος μου ο Βαγγέλης και μου λέει πως από ένα καπάκι φρεατίου στο εξοχικό του μπαίνω-βγαίνουν μέλισσες . Ο Βαγγέλης είχε πάει να ετοιμάσει το σπίτι για το καλοκαίρι και πίνοντας το καφεδάκι του στην σκιά δεν μπορούσε να εξηγήσει το τι έκαναν οι μέλισσες στο φρεάτιο της αποχέτευσης .
Όταν κλήθηκα (σαν εμπειρογνώμονας , τρομάρα μου) να εξηγήσω το φαινόμενο , πήγα να σηκώσω το καπάκι και άκουσα το γνωστό ζουζούνισμα, τρελάθηκα , τι πες τώρα . Κάποιος αφεσμός πριν από καιρό είχε φωλιάσει στο φρεάτιο.
Μην τραβήξεις καζανάκι ,του λέω , έρχομαι.
Και ξεκινάμε, εγώ με την κυψέλη , ο Βαγγέλης με την φωτομηχανή .





Για να μην χαλάσω την φωλιά , πήρα και το καπάκι μαζί αφού χωρούσε στην κυψέλη ।

Το επίμαχο σημείο.


Και η αναμνηστική φωτό βέβαια .
Και η ένταξη της κυψέλης στο ‘’κοπάδι ‘’