Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Πενταράκια φτιάξαμε ?


Για την χρησιμότητα των κυψελών πέντε πλαισίων έχω ξαναμιλήσει , εγώ τις θεωρώ το σημαντικότερο μέρος του εξοπλισμού , μετά το ξέστρο και το καπνιστήρι . Μπορούν να πάρουν  την μορφή παραφυάδας ,  να χρησιμοποιηθούν σαν παρακαταθήκη βασιλισσών ,σαν παγίδες αφεσμών (έχω πει πως έχω πάντα μία μέσα στο αυτοκίνητο την άνοιξη)  και για χίλιους ακόμα λόγους  ανάλογα την τέχνη του καθενός μας .
Πάμε λοιπόν να φτιάξουμε ένα τύπο κυψέλης πέντε πλαισίων. Πρώτα απ όλα θα χρειαστώ δύο τμήματα από τάβλα – σανίδα 2 εκ. πάχους με διαστάσεις  19 Χ 26 εκατ.




Τις οποίες έχω περάσει από το ρούτερ για να φτιάξω τα «χερούλια» τους   και στην μία από τις δύο έχω φτιάξει και την πορτούλα , από πηχάκι , για να μπαινοβγαίνουν τα κορίτσια .  





Στην συνέχεια θα φτιάξω την πατούρα (το πάτημα) των πλαισίων στο δισκοπρίονο , εργασία που θέλει προσοχή (μπορώ να το κάνω με το ρούτερ ή να μου το φτιάξει ένας επαγγελματίας μαραγκός )με βάθος 2 εκατ. Χ  1 εκατ.




Στην παρέα των υλικών θα προστεθούν τώρα δύο τμήματα από κόντρα πλακέ 12 χιλιοστών με διαστάσεις 50,5 Χ 27,5 εκατ.



Και όλη η παρέα πηγαίνει για συναρμολόγηση στον πάγκο εργασίας όπου  με κόλλες, καρφιά και όρεξη θα πάρει μορφή η μικρή κυψέλη.







Καλά πάμε .  Τώρα θα κόψω το κομμάτι της βάσης  από κόντρα πλακέ 12 χιλιοστών με διαστάσεις  19 Χ 53 εκατ. , θα του βάλω και δύο πόδια, και ξανά στον πάγκο να ενωθεί με την υπόλοιπη παρέα των υλικών με κόλλες και καρφιά .




Στο σημείο αυτό θα βάλω τις βίδες , για να  δέσει η  κατασκευή  , αφού όμως έχω κάνει προεργασία στα σημεία αυτά ώστε να μην σχίσει το 12άρι κόντρα πλακέ .




Καιρός είναι να βάλω την μεταλλική επικάλυψη στην πατούρα – πάτημα του πλαισίου.  Η λαμαρίνα που βάζω είναι 0,25 χιλιοστά και λυγίζει με το χέρι , αλλά για να είναι πιο εύμορφη – όμορφη , έφτιαξα μια μικρή στρατζούλα . Δείτε τι κάνω.





Καπάκι ? Πάμε να φτιάξουμε και το καπάκι . Τα υλικά είναι : δύο τμήματα 12άρι κ.π διαστάσεων 50,5 Χ 6 εκατ.  δύο τμήματα 19 Χ 6 εκατ. και για σκεπή 50,5 Χ 21,4 εκατ. από 6άρι κ.π. Πρώτα πάμε στο ρούτερ για τους αεραγωγούς και μετά για συναρμολόγηση.






Και όλα αυτά υπό την σκιά μου , κάτω δεξιά στην γωνία της φωτογραφίας.  Η λαμαρίνα τώρα γύρισε με το χέρι και οι γωνίες της με το σφυράκι γιατί κόβει δακτυλάκια .

Υ.Γ.
 Την λαμαρίνα παιδιά την προμηθεύτηκα από την γειτονιά του Ανέστη , οι εδώ λαμαρινούχοι έμπορες δεν είχαν ? ήταν μικρές οι ποσότητες που ζητούσα ? δεν άρεσε το μαλλί  μου ? γενικά με έγραφαν.

 Έγραψα κι εγώ ένα  mail σε τρεις εταιρίες για το τι θέλω και οι δύο μου απάντησαν , από τους δύο παρήγγειλα τελικά στις Σέρρες στον κύριο Παναγιώτου και μου έστειλε με μεταφορική στην Αθήνα  100 λαμαρίνες για μικρά καπάκια και 100 για μεγάλα καπάκια με κόστος για το μικρό καπάκι σχεδόν 0,50 ευρωπαϊκά νομίσματα το καπάκι + μεταφορά από Σέρρες.
Το γράφω γιατί τσαντίστηκα από την μία(δεν λέω άλλα)   και από την άλλη είδα μια μεγάλη εταιρία να ασχολείται μαζί μου , όχι λόγο των καιρών αλλά λόγο τακτικής της εταιρίας . Η διεύθηνση μήπως κάποιος την χρειαστεί είναι:

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Όμορφη μέρα για έλεγχο προμηθειών


Ενόψει της  «κακοκαιρίας»  που ακούγεται πως έρχεται και του καλού καιρού που είχε σήμερα στην περιοχή του Μαραθώνα , άφησα για λίγο τις κατασκευές και πήγα στα μελισσάκια να  ελέγξω τις προμήθειες και να συμπληρώσω όπου απαιτείται.
   Τα δυνατότερα μελίσσια είχαν φάει τη βανίλια που τους έβαλα προ 8 – 9 ημερών ( 1.200 με 1.500 κιλό) και ο πληθυσμός είχε φύγει από το πάνω μέρος των πλαισίων , αφού δεν είχε τι να κάνει εκεί.  Ήταν όλος ανάμεσα στα πλαίσια και ζουζούνιζε από εργασιομανία , κάτι είχαν βρει και κουβαλούσαν οι κοπελιές.  



Στην φωτογραφία βλέπετε το λεπτό νάιλον (από μεγάλη συσκευασία βανίλιας , ανοιγμένη) που χρησιμοποιώ , με απόσταση περίπου 5 εκατ. μπρος – πίσω από τις άκρες των πλαισίων, σαν εσωτερικό καπάκι. Αυτό που με προβλημάτισε ήταν η παρουσία γώνου, σε μεγάλη έκταση, όλων των ηλικιών και συμπαγής σαν να ΄ταν Απρίλης  (στα 7αρια – 8αρια , όχι τόσο στα πιο μικρά).      

Η κατάσταση αυτή μπορεί να έχει άσκημα αποτελέσματα αν ο καιρός κλείσει τα μελίσσια για μεγάλο διάστημα. Εάν δε (που δεν το βλέπω) τα αναγκάσει να φτιάξουν μελισσόσφαιρα ,η κατάσταση μπορεί να γίνει και τραγική.
Προβληματίζομαι όμως , δεν πολύ φοβάμαι γιατί :  Σφιχτά είναι , στεγνά είναι , τον βοριά δεν τον βλέπουν , φαί  έχουν , ε ε ε ε κι ο καιρός πόσο κρύος να γίνει ?

Τα κορίτσια κουβαλούσαν γύρες κίτρινου και πορτοκαλί χρώματος , και …. Εδώ μένει από μπαταρία η φωτομηχανή.


Γενικά ήταν σε καλό δρόμο τα κορίτσια μου , πιστεύω πως έκανα ότι έπρεπε , έκανα και τον Σταυρό μου και προχώρησα.

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Φτιάχνουμε κι άλλες βάσεις ?

Συνεχίζοντας από την προηγούμενη  ανάρτηση να σημειώσω ένα λάθος που έκανα και που το επισήμαναν φίλοι . Οι διαστάσεις των βάσεων είναι :  50,5 επί 41,5 συν την σανίδα πτήσης 2-3 εκατοστά ακόμα , δηλαδή π.χ.  52,5 επί 41,5  θα είναι η βάση με 2 εκατοστά σανίδα πτήσης.  Και πάμε πάλι :

Γ    Βάση ανοιχτή φτιαγμένη από κόντρα πλακέ 12mm
Υλικά
Δύο τμήματα 15 εκ.  επί  41,5 εκ.  κόντρα πλακέ θαλάσσης

Δύο τμήματα 23 εκ.  επί  8 εκ.    κόντρα πλακέ θαλάσσης     [ 23+(2 Χ 15)= 53 το μήκος]
(Λέω κόντρα πλακέ θαλάσσης, και πολλοί  με ρωτήσατε τι ακριβώς ?  Εγώ βάζω Σημύδα Λετονίας , γιατί το βρίσκω σε καλή τιμή.)

Πηχάκι  2 επί 2 εκ.  από Σουηδικό έλατο που θα βάλουμε περιμετρικά , δύο τμήματα μήκους 50,5 cm, ένα τμήμα  μήκους 37,5 cm και ακόμα ένα μήκους 38,5 cm περίπου που θα φτιάξουμε το μπροστινό τμήμα και θα το κόψουμε με γωνία 45* σε απόσταση 12 εκατ από κάθε άκρη για να δημιουργήσουμε με αυτό την είσοδο και το πορτάκι της .( όπως πρίν)

Και δύο τμήματα 41,5 εκ. επί  6 εκ για τα πόδια , πάχος 2 εκατοστά.

Πάμε λοιπόν , «στρώνοντας» τα υλικά στην καλύμπρα (φόρμα)




    Κόλλα  στα πηχάκια και κάρφωμα


Τα πόδια μπορούν να μπουν κι αυτά ενώ η βάση είναι στην καλύμπρα, έχω φτιάξει ένα «μέτρο»  για να έχω σταθερή απόσταση, του ποδιού, από το πίσω μέρος της βάσης ενώ το πόδι εφάπτεται  στην εσωτερική πλευρά του ανοίγματος , όπως φαίνεται στην φωτό. Χωρίς κόλλα και πάλι.



Η βάση σχηματίστηκε , τοποθετώ και το καπάκι του ανοίγματος και τέλος.




Δ .  Βάση ανοιχτή φτιαγμένη από κόντρα πλακέ 12mm με δύο εισόδους.

Είναι ακριβώς τα ίδια υλικά και η ίδια εργασία με την προηγούμενη βάση , μόνο που εδώ έχουμε δύο εισόδους για να  έχουμε και μεγάλη είσοδο την άνοιξη και περιορισμένη τον χειμώνα .





ΟΙ βάσεις μας δεν είναι απαραίτητο να ¨δένουν¨ μπρος – πίσω , δένονται εξίσου καλά και στο πλάι .








Ε .  Βάση ανοιχτή φτιαγμένη από κόντρα πλακέ 12mm με την κλασική είσοδο.

Τα ίδια υλικά , η ίδια εργασία με τις υπόλοιπες μόνο που εδώ έχουμε πολύ μεγάλη είσοδο την οποία κλίνουμε ή περιορίζουμε με το γνωστό σε όλους μας πηχάκι .




 Και θα ανακεφαλαιώσω με δύο φωτογραφίες.





Τελικά με υπομονή και μεθοδικά μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας αρκετών ειδών κινητές  βάσεις για τις κυψέλες μας , το τελικό  σχέδιο μένει στον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του καθενός μας.

Υ.Γ.

Να τελειώσω λέγοντας – γράφοντας προς όλους τους φίλους μελισσοκόμους και μη , πως αν κάποιος έχει μια ιδέα για κάποια κατασκευή σχετική με την μελισσοκομία και δεν μπορεί να την υλοποιήσει μόνος του για A ή Β λόγους , μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί μου , να την συζητήσουμε , να την υλοποιήσουμε (αν μπορέσουμε )και να την αναρτήσουμε για να την δουν όλοι οι φίλοι μας.
( το αναφέρω γιατί είχα μια τέτοια επαφή , κι ο φίλος ήταν πολύ διστακτικός απέναντί μου ) 


Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Φτιάχνουμε κινητές βάσεις ?


Το να φτιάξουμε μια κινητή βάση για τις κυψέλες μας είναι κάτι πολύ απλό , θα ενώσουμε μερικά κομμάτια ξύλου με βίδες , κόλλα και καρφιά ,θα προσέξουμε λίγο τις αποστάσεις  και τέλος .
Κινητές βάσεις υπάρχουν σε πολλούς τύπους , ανοιχτές από κάτω ή κλειστές , πολύ ανοιχτές η λίγο πιο κλειστές , με μεγάλο πορτάκι ή μικρό πορτάκι ,να κουμπώνει έτσι ή αλλιώς στην κυψέλη ,…… πάει μακριά αυτή η κουβέντα .

 Ο μελισσοκόμος θα πρέπει να κατασκευάσει ή να αγοράσει τον τύπο της κινητής βάσης που ταιριάζει στο μελισσοκομείο του , στον χαρακτήρα του, στον τρόπο μετακίνησης του και βέβαια στο κλίμα της περιοχής που τα μελίσσια του  περνούν το περισσότερο μέρος του χρόνου.
 Η επιλογή του τύπου της κινητής βάσεις που θα χρησιμοποιήσει ο καθένας μας , είναι προσωπικό του θέμα. Ο Ελευθερίου χρησιμοποιεί ένα τύπο βάσης και  κάνει ότι κάνει γιατί διαχειμάζει στο κλίμα του Μαραθώνα, δεν πρέπει να παρασυρθεί από αυτό και να χρησιμοποιήσει τις ίδιες  ο Θεοδόσης ή ο Ανέστης.  ( χρησιμοποιώ ονόματα ανθρώπων που δεν θα με παρεξηγήσουν ,θέλοντας να τονίσω την ιδιαιτερότητα στην επιλογή).

Οι καιροί είναι δύσκολοι και πρέπει πιστεύω να βάλουμε κι εμείς λίγο το χέρι μας , κατασκευάζοντας τμήματα του μελισσοκομικού εξοπλισμού μας  . Όλοι μπορούμε να φτιάξουμε κάτι, ίσως τα δύο πρώτα ¨κομμάτια¨ να τα πετάξουμε, το τρίτο και το τέταρτο όμως θα το καμαρώνουμε .Εγώ, δεν είμαι ο υπερκατασκευαστής , μου αρέσει να φτιάχνω μόνος μου διάφορα πράγματα , να δημιουργώ , και τώρα πια που έχω και πολύ χρόνο στην διάθεσή μου …….   
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια , θα κατασκευάσουμε μαζί 3 -4 βάσεις βήμα βήμα και τα ξαναλέμε:

A.      Κλειστή κινητή βάση από κόντρα πλακέ 15mm  

Θα χρειαστούμε ένα τμήμα κόντρα πλακέ 15αρι με διαστάσεις 50,5 επι 41,5
            Δύο « πηχάκια» 2cm επί 2cm από 20αρι κόντρα πλακέ , μήκους 50,5 cm
            Ένα   πηχάκι 2cm επί 2cm από 20αρι κόντρα πλακέ, μήκους 37,5 cm
             Ένα   πηχάκι 2cm επί 2cm από 20αρι κόντρα πλακέ, μήκους 38,5 cm περίπου που θα φτιάξουμε το μπροστινό τμήμα και θα το κόψουμε με γωνία 45* σε απόσταση 12 εκατ από κάθε άκρη για να δημιουργήσουμε με αυτό την είσοδο και το πορτάκι της .
Και τέλος τα πόδια , αυτά που θα δείτε είναι από τάβλα 2 επί 6εκατ.  σε μήκος 42 εκατ. 


To μόνο πράγμα που θα κάνουμε πριν την συναρμολόγηση είναι να ¨σπάσουμε¨ λίγο την γωνία , της πλευράς που θα χρησιμοποιήσουμε για σανίδα προσγείωσης , έτσι για να μην χτυπούν την κοιλίτσα τους τα κορίτσια όταν προσγειώνονται .


             
               Και ξεκινάμε την συναρμολόγηση βάζοντας κόλλα στα τμήματα που θα ενώσουμε .


Φέρνοντάς τα στην τελική τους θέση , τα καρφώνουμε με πολύ ψιλές πρόκες ή το καρφωτικό για να σταθεί προσωρινά έως ότου βάλουμε τις βίδες.
Τώρα μπορούμε να καθαρίσουμε τις κόλλες (την κόλλα) που έχουν ξεβραστεί γύρω γύρω .



Ώρα για τις βίδες , εδώ θα κάνουμε μια προετοιμασία φρεζάροντας τις θέσεις που θα μπουν οι βίδες  για να μην σχίσει το ξύλο , πεταχτούν σκλήθρες και να μην περισσεύει η βίδα  . ( Η γραμμή που βλέπεται ορίζει την σανίδα πτήσης για να μην βιδώσω στο κενό,)




Ένα τρίψιμο για να φύγουν οι σκλήθρες και να ομογενοποιηθεί η επιφάνεια είναι απαραίτητο .




Μένει να βιδώσουμε τα πόδια στην θέση που επιθυμούμε ( χωρίς κόλλα , για να τα αντικαταστήσουμε αν χρειαστεί)  και τελειώσαμε .






 Β. Βάση ανοιχτή φτιαγμένη από τάβλα

Θα χρειαστούμε μια τάβλα πεύκο – έλατο (προσωπικό θέμα του καθενός) μήκους 125 εκατ. με πάχος 20 χιλιοστά  και τέσσερα πηχάκια 2 επί 2 στις προηγούμενες διαστάσεις από κόντρα πλακέ ή από έλατο ΑΝ έχουμε πριόνι , αν δεν έχουμε θα παραγγηλουμε :
 Δύο τμήματα 15 εκ.  επί  41,5 εκ.
Δύο τμήματα 23 εκ.  επί  8 εκ.           [ 23+(2 Χ 15)= 53 το μήκος]
Και δύο τμήματα 41,5 εκ. επί  6 εκ για τα πόδια , όλα θα έχουν πάχος 2 εκατοστά.

Διαβάζουν μόνο οι πριονούχοι




Στις προηγούμενες φωτό φαίνεται η τάβλα πριν και μετά την σημείωση επ’ αυτής των τμημάτων και τομών . Το καρό κομμάτι είναι περίσσευμα.  

Πάμε όλοι μαζί…….. τα τμήματα μας  είτε τα κόψουμε είτε τα ψωνίσουμε .


Εγώ θα αφαιρούσα την γωνία της σανίδας πτήσης όχι για μένα , για τις κοιλίτσες των κοριτσιών μου.



Τα τμήματα των ξύλων τα τοποθετώ σε μία καλύμπρα που έχω φτιάξει η οποία κρατά σταθερές τις εξωτερικές διαστάσεις της βάσεις και είναι πιο εύκολο να συναρμολογηθεί. Το προτείνω σε όποιον κατασκευάζει κάτι (σε πολλά αντίτυπα)  που αποτελείτε από τμήματα .
Πάλι κόλλα και καρφάκια αλλά εδώ χρειάζεται καλή προετοιμασία για να βάλουμε βίδες , ή θα βάλουμε από την ανάποδη μεριά δίπροκα με το σφυρί ή το καρφωτικό για τον φόβο σχισίματος  του ξύλου .


Εδώ θα δοκιμάσουμε ένα άλλο πορτάκι που είδα από φίλο μελισσοκόμο (ειλικρινά δεν συγκράτησα το όνομα του παιδιού) και μου άρεσε γιατί μένει επάνω στην βάση αλλά και γιατί μπορούμε να περιορίσουμε την είσοδο κατά εχθρών και κρύου.







Στα πόδια, στην περίπτωση των ανοικτών βάσεων,  θα πρέπει να κάνουμε μια υποδοχή για να σύρετε ένα τμήμα ψιλού σε πάχος κόντρα πλακέ προκειμένου να κλείνει το άνοιγμα αν το επιθυμούμε τον χειμώνα. Την ιδέα εδώ, για το πώς θα την κατασκευάσω με το ρούτερ,  την πήρα από ένα συνάδελφο του μελισσοκομικού συλλόγου Σαλαμίνας ,τον  Τρύφωνα Γκιόκα .



                         Τα πόδια δε, μπορούν να έχουν το πάχος και το ύψος της επιλογής μας.



Πήγε μακριά η βαλίτσα και ίσως σας κούρασα , θα φτιάξουμε κι άλλες κινητές βάσεις στην επόμενη ανάρτηση.