Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Πειραματισμοί με υλικά κατασκευής κυψελών .



Η Οδύσσεια ενός τύπου που δεν είχε δουλειά να κάνει.


Το 2004 ξεκινώντας την ενασχόληση μου με την μελισσοκομία απόκτησα και τις πρώτες μου κυψέλες μαζί με τα πρώτα μου μελίσσια. Γρήγορα ήρθε η στιγμή να βάλω ορόφους και στράφηκα στην αγορά  των μελισσοκομικών ειδών για να τους προμηθευτώ . Αφού τους αγόρασα , ο καταστηματάρχης και οι φίλοι μελισσοκόμοι μου είπαν πως τώρα θα πρέπει κάψω τους ρόζους , να τους τρίψω , να τις στοκάρω καλά σε ρόζους και ενώσεις , να τις περάσω  λινέλαιο  και να τις βάψω στα χρώματα που επιθυμώ.
Στραβογιαννάκος τότε έκανα ότι μου έλεγαν οι παλαιότεροι, σιγά σιγά όμως διαπίστωνα πως παρά τις φροντίδες μου οι όροφοι έσκαγαν στις ενώσεις ή κατά μήκος του συμπαγούς ξύλου .






Δεν θέλω να νομίσετε πως κακίζω  γιαυτό τους κατασκευαστές κυψελών , όχι με τίποτα, αυτοί κάνουν την δουλειά τους . Εγώ είμαι τεμπέλης και δεν θέλω να τρίβω και να βάφω κάθε λίγο και λιγάκι τις κυψέλες μου .
 Έτσι κάποια στιγμή που ένας  φίλος πετούσε κάτι ράφια από 20 χιλιοστά κόντρα πλακέ (έχω αναφερθεί παλαιότερα) έφτιαξα τους πρώτους  ορόφους από κόντρα πλακέ θαλάσσης . 
Πολύ καλή αντοχή στο χρόνο , στα χτυπήματα και ούτε ένα σκάσιμο σε ενώσεις .          

Πολύ βάρος όμως παιδιά, διώροφη κυψέλη ήθελε δύο άτομα να σηκωθεί .





Τότε επέστρεψα πίσω πάλι και έψαξα και βρήκα τάβλα από έλατο  24 εκατοστά φάρδος και 2 εκατοστά πάχος , προσπάθησα μάλιστα στα δεσίματα μεταξύ των γωνιών να εφαρμόσω μια ένωση που είχα δει από ένα φίλο στην Σαλαμίνα , αλλά τίποτα , μείωσα το βάρος αλλά όχι τα σχασίματα του ζωντανού ξύλου σε πολύ πρώιμο στάδιο.





 Ψάχνοντας στο διαδίκτυο σε άλλα μέρη του κόσμου έβλεπα διάφορους τύπους κυψελών διαφορετικούς από αυτούς που χρησιμοποιούμε εμείς αλλά στο ίδιο πνεύμα και πιθανών και διαστάσεις. Μου άρεσαν πολύ στην όψη οι κυψέλες  του Τούρκου φίλου και bloger από την Γερμανία του Μεχμέτ Γιουκσέλ   http://mehmetyuksel1.blogspot.com/  και γενικά οι όψη των κυψελών και ορόφων που χρησιμοποιούν στην Μεγ. Βρετανία .
Προσπαθώντας να κάνω κάτι που να τους μοιάζει αλλά και να είναι κοντά στο δικό μου πνεύμα και φιλοσοφία (μιλάμε ο τύπος……)κατέληξα στον τύπο κατασκευής που βλέπετε πιο κάτω.







Που μπορεί να έχει και αυτή την μορφή αν χρησιμοποιούμε συνδετήρες τύπου Σωτηρόπουλου.



 Που φτιάχνεται κάπως έτσι ( δεν φαίνεται σωστά ο τρόπος σύνδεσης , επιφυλάσσομαι για το μέλλον.)






Τότε ήταν που ανακάλυψα (εγώ πρώτος ) το τάνκς (έτσι το λένε) , το μηχάνημα που χάρη σε αυτό λειαίνονται τέλεια οι αιχμές και τα σημεία που ενώνονται τρία διαφορετικά τμήματα ξύλου , έτσι που αν το βάψουμε και σωστά θα είναι τέλειο. 




Στο μέλλον θα προσπαθήσω να φτιάξω το καπάκι με κλήση για  να μοιάζει με σκεπή – κεραμοσκεπή 

 Η όλη φασαρία γίνετε για να κατασκευάσω κυψέλες με αντοχή στο χρόνο , όμορφες και διαφορετικές στην όψη, με βάρος περίπου με αυτής του εμπορίου και που θα προστατεύουν τα μελισσάκια μου.

Κλασικός  Έλλην ( όλα για τα παιδιά μας)




Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Nεότερα από το μέτωπο (γενικά)


1. Ο έλατος δεν θα δώσει χαρά και μέλι σε μένα φέτος .

 Το πρωί ανέβηκα στον Ελικώνα για να δω πως πάνε τα 12 μελισσάκια που έχω αφήσει σε μία γωνία του βουνού , ….πίκρα παιδιά . Φαίνεται πως δουλεύουν όταν το επιτρέπει ο καιρός με την χορτονομή του βουνού , γιατί έχουν κρατήσει πληθυσμό και γόνους αλλά από μέλια , τίποτα.

Σήμερα ο Ελικώνας στις 09΄30 είχε 16 βαθμούς, ομίχλη (άναψα φώτα στον δρόμο ) και ψιλόβροχο.
Έβαλα από μία βανίλια στα μελίσσια και έφυγα (είχαν κάτι μέλια όχι για τρύγο όμως ) ελπίζοντας σε θαύμα και σκεπτόμενος πως και να τα πάρω κάτω , τι θα τα κάνω.


2. Πώς σας φαίνονται οι φρεσκοκατασκευασμένες κυψέλες μου ?





Εγώ καμαρώνω γιατί είναι το καινούριο κοσκινάκι  μου (απόκτημά μου). 


Είναι φτιαγμένες από κόντρα πλακέ θαλάσσης 12 χιλιοστών με +9 χιλιοστά στις άκρες (πάνω και κάτω), για να ταιριάζουν με τον εξοπλισμό του εμπορίου , αν και ότι βλέπεται είναι κατασκευασμένο από τα χεράκια μου.   



Δεν έχω φωτογραφίες από την κατασκευή της , θα έχω όμως σύντομα και θα την αναλύσω.


3. Και αν δεν δώσει μέλι , εμείς το παλεύουμε .

Και μπράβο στους καλούς φίλους που με τις αναρτήσεις τους προβάλουν και την παραγωγή και των άλλων μελισσοκομικών προϊόντων όπως γύρη , πρόπολη , βασιλικό πολτό ακόμα και μελισσιών (παραφυάδων).
 Πρέπει να έχουμε εναλλακτικές λύσεις και παράλληλες παραγωγές

Και 4. Έψαχνα να βρω (όχι επίμονα) , την ρίζα της λέξης  μελισσο-κόμος , ήξερα πως έχει να κάνει με την φροντίδα των μελισσών αλλά δεν γνώριζα το ρήμα από το οποίο προέρχεται .
Κομέω λοιπόν , αυτό είναι το ρήμα , που στην μητρική μας γλώσσα την πολύπαθη θα πει φροντίζω – φροντιστής μελισσών γιατί την μέλισσα δεν μπορώ να την δαμάσω, να την τιθασεύσω και έτσι ακολουθώ τις ανάγκες της , την φροντίζω , την εξυπηρετώ και λαμβάνω από αυτήν ότι της περισσεύει για να συνεχίσει να υφίσταται και αυτή και εγώ που την φροντίζω.

  Υ.Γ.  Δεν έχω λαλήσει ,έχω τους λόγους μου. Αυτά παιδιά