Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Η επιστροφή

Μετά από μιά περίοδο περιπλανήσεις σε βοσκοτόπια και ασφαλείς ( χωρίς φοίνικες) τόπους τα κορίτσια επιστρέφουν σιγά σιγά στο χειμαδιό τους .

 Σε πρώτη δόση μεταφέραμε όσα μελίσσια πιστεύουμε πως χρίζουν κάποιας βοήθειας για να ξεχειμωνιάσουν  και μες την εβδομάδα θα μεταφερθούν και τα δυνατότερα .




Οι φοίνικες συνεχίζουν να ανθίζουν στην περιοχή μας (σε μικρή κλίμακα) αλλά σύγχρονος ανθίζουν και τα ταπεινά λουλουδάκια μετά τις βροχούλες που πέσαν τις προηγούμενες εβδομάδες.




Χτές έγινε η μεταφορά των κοριτσιών και σήμερα πήγα με ανησυχία να δω αν όλα είναι εντάξει . Το ζουζούνισμα τους ήταν η ανταμοιβή των κόπων και των εξόδων , δυναμώστε το ηχείο .    



Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Σπιτικό για νέες βασιλοπούλες

Στα πλαίσια του προγράμματος " Και τώρα τι κάνουμε μεγάλε? " , έκατσα και επιμελήθηκα  μια νέα  εκδοχή του τριπλοκυψελιδίου γονιμοποίησης .  Το θυμάστε το έξαράκι , γιά καμαρώστε το.





Του έβαλα και "πανωσήκωμα" για παν ενδεχόμενο , μπορεί να μεγαλώσει η οικογένεια .




Σε δουλειά να βρισκόμαστε

Νάστε καλά φίλοι !!

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

KATAΔΙΚΗ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ


Τι κι αν φωνάξαμε εμείς οι μελισσοκόμοι , τι κι αν φώναξαν και οι επιστήμονες , είμαστε πάλι στο ίδιο έργο θεατές.  Τα μελίσσια μας θύματα των νεονικοτινοειδών.





Διαβάζοντας το άρθρο της   κ. Σοφίας Γούναρη στην Μελισσοκομική  Επιθεώριση και το Υπόμνημα των μελισσοκόμων της Πάρου προς τον Υπουργό , κτυπά και το τηλέφωνο , ένας καλός φίλος έπεσε θύμα των ψεκασμών ( Μήνα Νοέμβρη)  .

 Το βίντεο είναι από τα μελίσσια του φίλου.



Δείγματα πήραμε και θα πάνε για ανάλυση αλλά το κακό έγινε , δεν αναρτώ φωτογραφίες με  σορό από νεκρές μέλισσες γιατί δεν θέλω , υπάρχουν  πάντως .

6515  νεκρές κυψέλες και προχωράμε.


Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Κατασκευή κινητής βάσης με ανακύκλωση ξυλείας

Από μικρό παιδί έχω το μικρόβιο του παλιατζή , συλλέγω αντικείμενα που δεν είναι πια χρήσιμα για τον σκοπό τον οποίο κατασκευάστηκαν , αλλά εγώ έχω την υποψία πως μπορώ να τους βρω μια άλλη χρησιμότητα .




Έχω αναφερθεί ξανά σε έναν φίλο εισαγωγέα τμημάτων αυτοκινήτων που μου έδωσε την ξυλεία και κατασκεύασα το στεγασμένο μελισσοκομείο .Τον φίλο μου αυτόν συνεχίζω να τον επισκέπτομαι και να τον τρυγάω όταν έχει περίσσια ξυλεία και ετοιμάζεται να την φάει ο κάδος . Στις περισσότερες περιπτώσεις οι τάβλες αυτές είναι από πεύκο.
Σε πρόσφατο «τρύγο» λοιπόν αποκόμισα αρκετές τάβλες (αφού ξεκάρφωσα τα πλαίσια των ξυλοκυβωτίων) και κάθισα και έφτιαξα   κινητές βάσεις  για τις κυψέλες μου.
 Δείτε πως :





Οι τάβλες αυτές δεν έχουν όλες το ίδιο μήκος ή πλάτος ή πάχος  και πρέπει γίνει μια πρώτη επιλογή με κριτήριο το πάχος τους , τα υπόλοιπα όπως θα δείτε διορθώνονται .
Αφου τελειώσει η επιλογή , οι πιο γερές και χωρίς πολλά σημάδια τάβλες παίρνουν τον δρόμο για το δισκοπρίονο. Πρώτη δουλειά είναι να αφαιρεθεί ένα πολύ λεπτό τμήμα από την τάβλα και μαζί με αυτό και τυχόν ανωμαλίες στην άκρη της . Ρυθμίζω λοιπόν ανάλογα και το δισκοπρίονο.







Στην συνέχεια διαμορφώνω τις τάβλες στο πλάτος που επιθυμώ 





Εδώ και πάντα όταν χειριζόμαστε μηχανήματα θέλει προσοχή , κακώς έχω βγάλει το προφυλακτικό από το δισκοπρίονο αλλά ….. , δεν με βλέπετε στις φωτογραφίες αλλά σχεδόν πάντα φορώ γυαλιά και μάσκα αναπνοής . Γάντια δεν γίνεται να φορώ και αρκετές φορές έχω ¨τροχίσει ¨ τον δείχτη του αριστερού μου χεριού.     Στο θέμα μας όμως εμείς, τώρα έχω τάβλες με το ίδιο πάχος και πλάτος και θα τις διαμορφώσω (μορφώνω = δίνω μορφή ,  άτιμοι βάρβαροι) κατά το μήκος.







Πετάω από κάθε τάβλα το πρώτο και τελευταίο  τμήμα ώστε τα τμήματα που θα δημιουργηθούν να έχουν καθαρές επιφάνειες-ακμές  περιμετρικά , οι φθαρμένες άκρες της τάβλας είναι εστία ΄΄ μόλυνσης ΄΄ για την επικείμενη βάση. Το μήκος των τμημάτων είναι ανάλογο της βάσεις και του πνεύματος της κατασκευής , εγώ για βάση δεκάρας κυψέλης θα έκοβα  41,5 Χ 8 δύο τεμάχια και  37 Χ 8 άλλα δύο , το 8 είναι το πλάτος της τάβλας και 37 + 8+8= 53 για να έχει και σανίδα προσγείωσης η βάση μου. 
    
Πάμε για συναρμολόγηση : για τον λόγο αυτό έχω φτιάξει μια καλύμπρα , όπως και για κάθε κατασκευή μου , η καλύμπρα κρατά κάποιες  αποστάσεις  σταθερές  και αν είναι γωνιασμένη θα είναι γωνιασμένη και η βάση μου.




Η καλύμπρα  αυτή χρησιμοποιείται και για δεκάρες και για οχτάρες βάσεις με την προσθαφαίρεση το ξύλινου τμήματος που διακρίνετε στα δεξιά της (η βάση της φωτογραφίας είναι οχτάρα)  . Σε αυτήν λοιπόν «πετώ» τα τμήματα που έχω κόψει  και καρφώνω με το καρφωτικό πιστόλι  .







Και έτοιμη , σχεδόν 





Τα πόδια της βάσης είναι φτιαγμένα από το ίδιο ξύλο αλλά 4 εκατ. πλάτος , διπλό για να πάρει ύψος .






Τώρα είναι έτοιμη , τελειώσαμε , τα ξύλα αυτά δεν είναι άχρηστα και με το κατάλληλο βάψιμο θα κρατήσει για όσα χρόνια θα κρατήσουν κι οι άλλες.





Τέτοια ξυλεία πιστεύω πως οι περισσότεροι μπορούμε να βρούμε εύκολά ή δύσκολα , με  συνεννόηση και δυό βαζάκια μέλι ίσως ,μπορεί να την φυλάει για μας ο ιδιοκτήτης της. Αν έχουμε και μερικά εργαλεία . . . .

Αν μπορώ να το φτιάξω εγώ σίγουρα μπορείτε κι εσείς. 

Καλή συνέχεια φίλοι . 





Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Τέσσερα κυψελίδια σύζευξης σε κανονικό όροφο 10 πλαισίων

Πρώτα απ όλα να αναφερθώ κι εγώ στην συνένωση  των μελισσοκομιών Ραφήνας και Μαραθώνα.  Όπως γράφει κι ο Σπύρος : « Ο στόχος είναι να γίνει μία μεγαλύτερη  μελισσοκομική μονάδα, που θα κινείται στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής το χειμώνα και την άνοιξη, και στη συνέχεια θα ταξιδεύει σε Βοιωτία και Εύβοια . Θα παράγει μέλι, γύρη και βασιλικό πολτό, μελίσσια και παραφυάδες. Κάποια μελίσσια θα είναι σταθερά και θα εξυπηρετούν εκπαιδευτικούς και πειραματικούς σκοπούς. Αυτό το μόνιμο μικρότερο μελισσοκομείο σκεφτόμαστε να είναι επισκέψιμο τα Σαββατοκύριακα για όσους νέους φίλους θέλουν να ασχοληθούν με τη μελισσοκομία και να έχουν μία πρώτη επαφή με τις μέλισσες» .
Με τον Σπύρο γνωριστήκαμε πριν πέντε – έξι χρόνια,  στα πρώτα  μελισσοκομικά μου βήματα , όταν μετά από ένα τηλεφώνημα μου , ήρθε και μου έδειξε με υπομονή και επιμονή σε έναν άγνωστο έως τότε τύπο, πώς να εμβολιάζω με το βελονάκι και όλη την διαδικασία ώστε να παράγω τις δικές μου βασιλοπούλες  . Από τότε δέσαμε .
Εγω θα πρόσθετα στα λόγια του Σπύρου πως : ( αν το δούμε σαν συνένωση μελισσιών ) δεν πρόκειται για συνένωση δύο αδυνάτων μελισσιών προκειμένου να σωθούν και να βγάλουν το χειμώνα  αλλά για συνένωση δύο  δυνατών μελισσιών που πάνε στην ανθοφορία και ……..βγαίνει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα .

             Και τώρα πίσω  στις κατασκευές  που ίσως να σας ενδιαφέρουν και περισσότερο . 
Πριν αρκετό καιρό είδα ένα βιντεάκι  του Νίκου Βασιλειάδη στο διαδίκτυο , μια πολύ καλή δουλειά στο πνεύμα που διακατέχει  κι εμένα  .
Δεν το γνωρίζω το παλικάρι , μπράβο του όμως και για την κατασκευή αλλά και για την δημοσιοποίηση της .Προσπάθησα λοιπόν να τον αντιγράψω τον Νίκο βάζοντας κι εγώ την δική μου ¨πινελιά¨ στην κατασκευή , την οποία θα εξηγήσω για να την φτιάξετε ή να την βελτιώσετε κι εσείς ακόμα περισσότερο.
Να ξεκινήσω από την βάση  την οποία χωρίζω σε  τέσσερα διαμερίσματα με την δική του είσοδο – έξοδο το κάθε ένα 






Στην βάση θα προσθέσω τον όροφο , έναν όροφο κοινό που προηγουμένως έχω χαράξει στο μέσο της κάθε πλευράς του από την μια άκρη έως την άλλη  μια σχισμή βάθους πέντε χιλιοστών.





 Τώρα ,κατά το πλάτος  του ορόφου (37,5 εσωτερικά), θα τοποθετήσω ένα χώρισμα με πατούρα- κυρηθροφορέα  για τα πλαίσια (πλαίσια χρησιμοποιώ αυτά που χρησιμοποιώ και στις εξάρες κυψέλες), οι φωτογραφίες μιλούν καλύτερα από εμένα.






 Το χώρισμα αυτό είναι χωρισμένο στην μέση με μια πατούρα κι αυτό (κόκκινη μολυβιά) και στην άκρη του έχει (πώς να το πω , εξούρα? Από το πατούρα ) κάτι για να μπει και να συρθεί στις απέναντι σχισμές του ορόφου . Για άλλη μια φορά θα σας το πουν καλύτερα οι φωτογραφίες.











                        Το καταλάβαμε ?? τσακάλιααααα , μεγάλη ανακάλυψη η φωτογραφία.
Χωρίσαμε τον όροφο στην μέση, πάμε τώρα να τον χωρίσουμε στα τέσσερα τοποθετώντας στις ελεύθερες έως τώρα σχισμές  κατά μήκος του ορόφου και του χωρίσματος δύο ακόμα χωρίσματα από ψιλό κόντρα – πλακέ .






Τελειώσαμε,  αυτό ήταν, βάζουμε τα πλαίσια μέσα (πέντε αυτή την φορά)  και  τους αυτόνομους τροφοδότες (που δεν έχω τελειώσει ακόμα) και φύγαμε .





Αυτό που έχω διαπιστώσει σχετικά με τα κυψελίδια σύζευξης είναι πως στην διάρκεια του μελισσοκομικού  έτους  χρειάζονται  συχνά συνενώσεις  και χωρίσματα αλλά θα πρέπει να  βγάλουν και τον χειμώνα ( το ιδανικό) γι αυτό και τέτοιου πνεύματος κατασκευές (που παίρνουν πολλές μορφές ) πιστεύω και πάλι πως είναι χρήσιμες .  Είναι κρίμα να φτιάξεις κάτι ή να αγοράσεις κάτι για να το χρησιμοποιείς μερικό διάστημα του μελισσοκομικού έτους.
Να σας πω και λίγα λόγια για τα πορτάκια , κάπου τα πρωτοείδα ειλικρινά δεν θυμάμαι ποιός τα είχε κατασκευάσει  , τα χρησιμοποιώ πολύ στις μικρές κυψέλες και τα κυψελίδια γιατί  ρυθμίζονται όπως θέλουμε εμείς και δεν φεύγουν από το σώμα της κυψέλης  (δεν είναι ανάγκη , ειδικά στα κυψελίδια) για να τα ψάχνουμε.





                                                      Καλό μελοφθινόπωρο φίλοι.