Από χρόνια μου είχε μπει η ιδέα να φτιάξω ένα μελισσόσπιτο σαν κι αυτά που βλέπουμε στο ‘’ you tube’’ ή στον Γάλλο φίλο μας ή οπουδήποτε στο διαδίκτυο . Η ιδέα ήταν να προφυλάξω τα μελίσσια μου από τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα (στον Μαραθώνα ….. θα γελούν οι βορειοελλαδίτες φίλοι) , να μην χρειάζονται να καταναλώνουν ενέργεια προκειμένου να ζεσταθούν και άλλα οφέλη που μπορεί να προκύψουν από ένα τέτοιο στεγασμένο μελισσοκομείο .
Φέτος λοιπόν οι δηλητηριάσεις με άφησαν όχι μόνο με νεκρά μελίσσια αλλά και με πολλά τεσσαράκια – πενταράκια που χρειάζονται βοήθεια για να επιβιώσουν. Τότε σκέφτηκα να φτιάξω το στεγασμένο μελισσοκομείο . Με τι υλικά όμως ? Μόνιμη ,ακριβή κατασκευή ? Πόσο μεγάλη ή πόσο μικρή ? Που να μείνουνε μαλλιά στο κεφάλι με τόοοση σκέψη.
Ένας φίλος κάνει εισαγωγές τμημάτων αυτοκινήτων και το εμπόρευμα του έρχεται συσκευασμένο σε κούτες ίδιων πάντα διαστάσεων με πολύ όμορφα και εργονομικά κατασκευασμένα καπάκια διαστάσεων 175 εκ. επί 80 εκ
Για σκεφτείτε τρία τέτοια καπάκια το ένα πάνω στο άλλο 240 εκ. ύψος με 175 εκ. πλάτος , αν το κάνουμε επί τρία ? 240 ύψος με 540 πλάτος μαζί με τις κολόνες, ο τοίχος , τι ‘πα τώρα σκέφτηκα. Έχω δει εν τω μεταξύ και τις κατασκευές με παλέτες από τον «φτιάχνω μόνος μου». Τα καπάκια ήταν ιδανικά για τα σχέδια μου, ο ξύλινος σκελετός έτοιμος στο μυαλό μου.
Συζητώντας το προέκυψε κι ένας μουσαμάς από νταλίκα (τρία κομμάτια 2,5 μ επι 12μ) από τον ξάδελφο τον Γιώργη τον νταλικέρη , τι άλλο να ζητούσα. Για τρείς – τέσσερις ημέρες επιστράτευσα και τον (πολύπαθο από εμένα) Κυριάκο με το επαναφορτιζόμενο κατσαβίδι του και να το αποτέλεσμα.
Η εσωτερική «διαρρύθμιση»
Τώρα μένει να τοποθετήσω εντός και εκτός θερμόμετρα και υγρόμετρα για να δω και να συγκρίνω διαφορές και να βελτιώσω τον εξαερισμό του χώρου.
Ιδέες και σχόλια είναι πάντα καλοδεχούμενα.